kombinatorka
Polish
Etymology
From kombinator + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔm.bi.naˈtɔr.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: kom‧bi‧na‧tor‧ka
Noun
kombinatorka f (male equivalent kombinator)
- female equivalent of kombinator (“schemer, operator”)
Declension
Declension of kombinatorka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kombinatorka | kombinatorki |
| genitive | kombinatorki | kombinatorek |
| dative | kombinatorce | kombinatorkom |
| accusative | kombinatorkę | kombinatorki |
| instrumental | kombinatorką | kombinatorkami |
| locative | kombinatorce | kombinatorkach |
| vocative | kombinatorko | kombinatorki |
Further reading
- kombinatorka in Polish dictionaries at PWN