kombinatorka

Polish

Etymology

From kombinator +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔm.bi.naˈtɔr.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: kom‧bi‧na‧tor‧ka

Noun

kombinatorka f (male equivalent kombinator)

  1. female equivalent of kombinator (schemer, operator)

Declension

Further reading