kombinatoryczny

Polish

Etymology

From kombinatoryka +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔm.bi.na.tɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: kom‧bi‧na‧to‧rycz‧ny

Adjective

kombinatoryczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) combinatorial (of, pertaining to, or occurring in certain combinations)
    alofon kombinatoryczny ― complementary allophone
  2. (relational, mathematics) combinatorial (of or pertaining to the combination and arrangement of elements in sets)

Declension

Declension of kombinatoryczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kombinatoryczny kombinatoryczna kombinatoryczne kombinatoryczni kombinatoryczne
genitive kombinatorycznego kombinatorycznej kombinatorycznego kombinatorycznych
dative kombinatorycznemu kombinatorycznej kombinatorycznemu kombinatorycznym
accusative kombinatorycznego kombinatoryczny kombinatoryczną kombinatoryczne kombinatorycznych kombinatoryczne
instrumental kombinatorycznym kombinatoryczną kombinatorycznym kombinatorycznymi
locative kombinatorycznym kombinatorycznej kombinatorycznym kombinatorycznych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.