Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish قومیسر (komiser, “commissioner”), from French commissaire.
Pronunciation
- IPA(key): (standard) /ko.miˈsæɾ/, /ko.miˈsɛɾ/
- IPA(key): (overall more common) /komˈsæɾ/, /komˈsɛɾ/
Noun
komiser (definite accusative komiseri, plural komiserler)
- commissioner (an official in charge of a government department, especially a police force)
Declension
Declension of komiser
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
komiser
|
komiserler
|
| definite accusative
|
komiseri
|
komiserleri
|
| dative
|
komisere
|
komiserlere
|
| locative
|
komiserde
|
komiserlerde
|
| ablative
|
komiserden
|
komiserlerden
|
| genitive
|
komiserin
|
komiserlerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
komiserim
|
komiserlerim
|
| 2nd singular
|
komisersin
|
komiserlersin
|
| 3rd singular
|
komiser
komiserdir
|
komiserler
komiserlerdir
|
| 1st plural
|
komiseriz
|
komiserleriz
|
| 2nd plural
|
komisersiniz
|
komiserlersiniz
|
| 3rd plural
|
komiserler
|
komiserlerdir
|
|
Derived terms
Further reading
- “komiser”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “komiser”, in Nişanyan Sözlük
- Ayverdi, İlhan (2010) “komiser”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Çağbayır, Yaşar (2007) “komiser”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2663