komornik
See also: kómornik
Polish
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɔrɲik
- Syllabification: ko‧mor‧nik
Noun
komornik m pers (female equivalent komornica, related adjective komorniczy)
- (law enforcement) bailiff, bound bailiff (deputy bailiff charged with debt collection)
- Synonym: egzekutor
- (Far Masovian) tenant (one who rents part of the apartment from someone else)
Declension
Declension of komornik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | komornik | komornicy/komorniki (deprecative) |
| genitive | komornika | komorników |
| dative | komornikowi | komornikom |
| accusative | komornika | komorników |
| instrumental | komornikiem | komornikami |
| locative | komorniku | komornikach |
| vocative | komorniku | komornicy |
Related terms
nouns
Further reading
- komornik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- komornik in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “komorńik”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 111