kompanijka

See also: kompanijką

Polish

Etymology

From kompania +‎ -ka.[1] First attested in 1645–1647.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔm.paˈɲij.ka/
  • Rhymes: -ijka
  • Syllabification: kom‧pa‧nij‧ka

Noun

kompanijka f

  1. (sometimes humorous) diminutive of kompania (“group, especially for drinking”)

Declension

Declension of kompanijka
singular plural
nominative kompanijka kompanijki
genitive kompanijki kompanijek
dative kompanijce kompanijkom
accusative kompanijkę kompanijki
instrumental kompanijką kompanijkami
locative kompanijce kompanijkach
vocative kompanijko kompanijki

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “kompanijka”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w. (in Polish), (Can we date this quote?), published 1983, Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów we Lwowie z lat 1645-1702, page 315: “Łańcuszek lszkniący, złoty, drugi companijka, trzeci w ogniwka szmelcowane.”

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.