Turkish
Etymology
Phono-semantic matching of French commandant, a post-Ottoman coinage from a Turkic root to replace French derived kumandan.
Noun
komutan (definite accusative komutanı, plural komutanlar)
- commander
Declension
Declension of komutan
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
komutan
|
komutanlar
|
| definite accusative
|
komutanı
|
komutanları
|
| dative
|
komutana
|
komutanlara
|
| locative
|
komutanda
|
komutanlarda
|
| ablative
|
komutandan
|
komutanlardan
|
| genitive
|
komutanın
|
komutanların
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
komutanım
|
komutanlarım
|
| 2nd singular
|
komutansın
|
komutanlarsın
|
| 3rd singular
|
komutan
komutandır
|
komutanlar
komutanlardır
|
| 1st plural
|
komutanız
|
komutanlarız
|
| 2nd plural
|
komutansınız
|
komutanlarsınız
|
| 3rd plural
|
komutanlar
|
komutanlardır
|
|
Derived terms
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “komutan”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN