konürbasyon

Turkish

Etymology

From French conurbation, from English conurbation.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.nyɾ.bas.jɔn/

Noun

konürbasyon (definite accusative konürbasyonu, plural konürbasyonlar)

  1. conurbation

Declension

Declension of konürbasyon
singular plural
nominative konürbasyon konürbasyonlar
definite accusative konürbasyonu konürbasyonları
dative konürbasyona konürbasyonlara
locative konürbasyonda konürbasyonlarda
ablative konürbasyondan konürbasyonlardan
genitive konürbasyonun konürbasyonların