konürbasyon
Turkish
Etymology
From French conurbation, from English conurbation.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.nyɾ.bas.jɔn/
Noun
konürbasyon (definite accusative konürbasyonu, plural konürbasyonlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konürbasyon | konürbasyonlar |
| definite accusative | konürbasyonu | konürbasyonları |
| dative | konürbasyona | konürbasyonlara |
| locative | konürbasyonda | konürbasyonlarda |
| ablative | konürbasyondan | konürbasyonlardan |
| genitive | konürbasyonun | konürbasyonların |