kondottiär

Swedish

Etymology

Borrowed from Italian condottiere, from condotto, from Latin conductus. Doublet of konduktör.

Pronunciation

  • Rhymes: -æːr

Noun

kondottiär c

  1. (historical) condottiere

Declension

Declension of kondottiär
nominative genitive
singular indefinite kondottiär kondottiärs
definite kondottiären kondottiärens
plural indefinite kondottiärer kondottiärers
definite kondottiärerna kondottiärernas

References