konfabulacja
Polish
Etymology
Learned borrowing from New Latin cōnfābulātiō, from Latin cōnfābulārī.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔn.fa.buˈla.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: kon‧fa‧bu‧la‧cja
Noun
konfabulacja f
- tattling
- (psychology) confabulation (fabricated memory believed to be true)
Declension
Declension of konfabulacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konfabulacja | konfabulacje |
| genitive | konfabulacji | konfabulacji/konfabulacyj (archaic) |
| dative | konfabulacji | konfabulacjom |
| accusative | konfabulację | konfabulacje |
| instrumental | konfabulacją | konfabulacjami |
| locative | konfabulacji | konfabulacjach |
| vocative | konfabulacjo | konfabulacje |
Derived terms
adjective
- konfabulacyjny
verb
Further reading
- konfabulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- konfabulacja in Polish dictionaries at PWN