kongaørn
Faroese
Etymology
kongur (“king”) + ørn (“eagle”)
Noun
kongaørn f (genitive singular kongaarnar, plural kongaørnir)
Declension
| f5 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kongaørn | kongaørnin | kongaørnir | kongaørnirnar |
| accusative | kongaørn | kongaørnina | kongaørnir | kongaørnirnar |
| dative | kongaørn | kongaørnini | kongaørnum | kongaørnunum |
| genitive | kongaarnar | kongaarnarinnar | kongaarna | kongaarnanna |