konjugacio

Esperanto

Etymology

From konjugacii +‎ -o.

Pronunciation

  • IPA(key): /konjuɡaˈt͡sio/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -io
  • Hyphenation: kon‧ju‧ga‧ci‧o

Noun

konjugacio (accusative singular konjugacion, plural konjugacioj, accusative plural konjugaciojn)

  1. (grammar) conjugation (act of conjugating a verb)
  2. (grammar) conjugation (in some languages, one of several classifications of verbs)

See also