konjugering

Swedish

Etymology

From konjugera +‎ -ing.

Noun

konjugering c

  1. conjugation

Declension

Declension of konjugering
nominative genitive
singular indefinite konjugering konjugerings
definite konjugeringen konjugeringens
plural indefinite konjugeringar konjugeringars
definite konjugeringarna konjugeringarnas

Further reading