konkubinat

See also: Konkubinat and konkubinát

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin concubīnātus.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔŋ.kuˈbi.nat/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inat
  • Syllabification: kon‧ku‧bi‧nat

Noun

konkubinat m inan

  1. concubinage (state of cohabitating while not married)
    Hypernym: związek

Declension

Further reading

  • konkubinat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konkubinat in Polish dictionaries at PWN