Finnish
Etymology
Internationalism (see English consistory), ultimately from Late Latin cōnsistōrium.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkonsistori/, [ˈko̞ns̠is̠ˌto̞ri]
- Rhymes: -ori
- Syllabification(key): kon‧sis‧to‧ri
- Hyphenation(key): kon‧sis‧to‧ri
Noun
konsistori
- consistory
Declension
| Inflection of konsistori (Kotus type 6/paperi, no gradation)
|
| nominative
|
konsistori
|
konsistorit
|
| genitive
|
konsistorin
|
konsistorien
konsistoreiden
konsistoreitten
|
| partitive
|
konsistoria
|
konsistoreita
konsistoreja
|
| illative
|
konsistoriin
|
konsistoreihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistori
|
konsistorit
|
| accusative
|
nom.
|
konsistori
|
konsistorit
|
| gen.
|
konsistorin
|
| genitive
|
konsistorin
|
konsistorien
konsistoreiden
konsistoreitten
|
| partitive
|
konsistoria
|
konsistoreita
konsistoreja
|
| inessive
|
konsistorissa
|
konsistoreissa
|
| elative
|
konsistorista
|
konsistoreista
|
| illative
|
konsistoriin
|
konsistoreihin
|
| adessive
|
konsistorilla
|
konsistoreilla
|
| ablative
|
konsistorilta
|
konsistoreilta
|
| allative
|
konsistorille
|
konsistoreille
|
| essive
|
konsistorina
|
konsistoreina
|
| translative
|
konsistoriksi
|
konsistoreiksi
|
| abessive
|
konsistoritta
|
konsistoreitta
|
| instructive
|
—
|
konsistorein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistorini
|
konsistorini
|
| accusative
|
nom.
|
konsistorini
|
konsistorini
|
| gen.
|
konsistorini
|
| genitive
|
konsistorini
|
konsistorieni
konsistoreideni
konsistoreitteni
|
| partitive
|
konsistoriani
|
konsistoreitani
konsistorejani
|
| inessive
|
konsistorissani
|
konsistoreissani
|
| elative
|
konsistoristani
|
konsistoreistani
|
| illative
|
konsistoriini
|
konsistoreihini
|
| adessive
|
konsistorillani
|
konsistoreillani
|
| ablative
|
konsistoriltani
|
konsistoreiltani
|
| allative
|
konsistorilleni
|
konsistoreilleni
|
| essive
|
konsistorinani
|
konsistoreinani
|
| translative
|
konsistorikseni
|
konsistoreikseni
|
| abessive
|
konsistorittani
|
konsistoreittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
konsistoreineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistorisi
|
konsistorisi
|
| accusative
|
nom.
|
konsistorisi
|
konsistorisi
|
| gen.
|
konsistorisi
|
| genitive
|
konsistorisi
|
konsistoriesi
konsistoreidesi
konsistoreittesi
|
| partitive
|
konsistoriasi
|
konsistoreitasi
konsistorejasi
|
| inessive
|
konsistorissasi
|
konsistoreissasi
|
| elative
|
konsistoristasi
|
konsistoreistasi
|
| illative
|
konsistoriisi
|
konsistoreihisi
|
| adessive
|
konsistorillasi
|
konsistoreillasi
|
| ablative
|
konsistoriltasi
|
konsistoreiltasi
|
| allative
|
konsistorillesi
|
konsistoreillesi
|
| essive
|
konsistorinasi
|
konsistoreinasi
|
| translative
|
konsistoriksesi
|
konsistoreiksesi
|
| abessive
|
konsistorittasi
|
konsistoreittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
konsistoreinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistorimme
|
konsistorimme
|
| accusative
|
nom.
|
konsistorimme
|
konsistorimme
|
| gen.
|
konsistorimme
|
| genitive
|
konsistorimme
|
konsistoriemme
konsistoreidemme
konsistoreittemme
|
| partitive
|
konsistoriamme
|
konsistoreitamme
konsistorejamme
|
| inessive
|
konsistorissamme
|
konsistoreissamme
|
| elative
|
konsistoristamme
|
konsistoreistamme
|
| illative
|
konsistoriimme
|
konsistoreihimme
|
| adessive
|
konsistorillamme
|
konsistoreillamme
|
| ablative
|
konsistoriltamme
|
konsistoreiltamme
|
| allative
|
konsistorillemme
|
konsistoreillemme
|
| essive
|
konsistorinamme
|
konsistoreinamme
|
| translative
|
konsistoriksemme
|
konsistoreiksemme
|
| abessive
|
konsistorittamme
|
konsistoreittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
konsistoreinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistorinne
|
konsistorinne
|
| accusative
|
nom.
|
konsistorinne
|
konsistorinne
|
| gen.
|
konsistorinne
|
| genitive
|
konsistorinne
|
konsistorienne
konsistoreidenne
konsistoreittenne
|
| partitive
|
konsistorianne
|
konsistoreitanne
konsistorejanne
|
| inessive
|
konsistorissanne
|
konsistoreissanne
|
| elative
|
konsistoristanne
|
konsistoreistanne
|
| illative
|
konsistoriinne
|
konsistoreihinne
|
| adessive
|
konsistorillanne
|
konsistoreillanne
|
| ablative
|
konsistoriltanne
|
konsistoreiltanne
|
| allative
|
konsistorillenne
|
konsistoreillenne
|
| essive
|
konsistorinanne
|
konsistoreinanne
|
| translative
|
konsistoriksenne
|
konsistoreiksenne
|
| abessive
|
konsistorittanne
|
konsistoreittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
konsistoreinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
konsistorinsa
|
konsistorinsa
|
| accusative
|
nom.
|
konsistorinsa
|
konsistorinsa
|
| gen.
|
konsistorinsa
|
| genitive
|
konsistorinsa
|
konsistoriensa
konsistoreidensa
konsistoreittensa
|
| partitive
|
konsistoriaan
konsistoriansa
|
konsistoreitaan
konsistorejaan
konsistoreitansa
konsistorejansa
|
| inessive
|
konsistorissaan
konsistorissansa
|
konsistoreissaan
konsistoreissansa
|
| elative
|
konsistoristaan
konsistoristansa
|
konsistoreistaan
konsistoreistansa
|
| illative
|
konsistoriinsa
|
konsistoreihinsa
|
| adessive
|
konsistorillaan
konsistorillansa
|
konsistoreillaan
konsistoreillansa
|
| ablative
|
konsistoriltaan
konsistoriltansa
|
konsistoreiltaan
konsistoreiltansa
|
| allative
|
konsistorilleen
konsistorillensa
|
konsistoreilleen
konsistoreillensa
|
| essive
|
konsistorinaan
konsistorinansa
|
konsistoreinaan
konsistoreinansa
|
| translative
|
konsistorikseen
konsistoriksensa
|
konsistoreikseen
konsistoreiksensa
|
| abessive
|
konsistorittaan
konsistorittansa
|
konsistoreittaan
konsistoreittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
konsistoreineen
konsistoreinensa
|
|
Further reading
Indonesian
Etymology
From Dutch consistorie, from Late Latin consistorium (“waiting room, meeting place of the imperial council”).
Pronunciation
- IPA(key): [kɔn.sɪsˈto.ri]
- Hyphenation: kon‧sis‧to‧ri
Noun
konsistori (plural konsistori-konsistori)
- consistory,
- (Christianity) church council
- (Catholicism) an assembly of prelates; a session of the college of cardinals at Rome
Further reading