konstruktív

See also: konstruktiv

Hungarian

Etymology

From German konstruktiv.[1] With -ív ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkonʃtruktiːv]
  • Hyphenation: konst‧ruk‧tív
  • Rhymes: -iːv

Adjective

konstruktív (comparative konstruktívabb, superlative legkonstruktívabb)

  1. constructive

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative konstruktív konstruktívak
accusative konstruktívat konstruktívakat
dative konstruktívnak konstruktívaknak
instrumental konstruktívval konstruktívakkal
causal-final konstruktívért konstruktívakért
translative konstruktívvá konstruktívakká
terminative konstruktívig konstruktívakig
essive-formal konstruktívként konstruktívakként
essive-modal
inessive konstruktívban konstruktívakban
superessive konstruktívon konstruktívakon
adessive konstruktívnál konstruktívaknál
illative konstruktívba konstruktívakba
sublative konstruktívra konstruktívakra
allative konstruktívhoz konstruktívakhoz
elative konstruktívból konstruktívakból
delative konstruktívról konstruktívakról
ablative konstruktívtól konstruktívaktól
non-attributive
possessive – singular
konstruktívé konstruktívaké
non-attributive
possessive – plural
konstruktívéi konstruktívakéi

Derived terms

  • konstruktívan

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • konstruktív in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.