konstytutywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Late Latin cōnstitūtīvus +‎ -ny.[1][2] First attested in 1843.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔn.stɘ.tuˈtɘv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvnɘ
  • Syllabification: kon‧sty‧tu‧tyw‧ny

Adjective

konstytutywny (not comparable, no derived adverb)

  1. constitutive (being a main component)
  2. (of a decision, legal act, etc.) constitutive (establishing something)

Declension

Declension of konstytutywny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative konstytutywny konstytutywna konstytutywne konstytutywni konstytutywne
genitive konstytutywnego konstytutywnej konstytutywnego konstytutywnych
dative konstytutywnemu konstytutywnej konstytutywnemu konstytutywnym
accusative konstytutywnego konstytutywny konstytutywną konstytutywne konstytutywnych konstytutywne
instrumental konstytutywnym konstytutywną konstytutywnym konstytutywnymi
locative konstytutywnym konstytutywnej konstytutywnym konstytutywnych

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “konstytutywny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “konstytutywny”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego (in Polish), number 263, 9 November 1843, page 2110

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.