kontinuigar
Ido
Etymology
kontinuar (“to continue”) + -igar
Verb
kontinuigar (present tense kontinuigas, past tense kontinuigis, future tense kontinuigos, imperative kontinuigez, conditional kontinuigus)
- (transitive) to continue
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | kontinuigar | kontinuigir | kontinuigor | ||||
| tense | kontinuigas | kontinuigis | kontinuigos | ||||
| conditional | kontinuigus | — | — | ||||
| imperative | kontinuigez | — | — | ||||
| adjective active participle | kontinuiganta | kontinuiginta | kontinuigonta | ||||
| adverbial active participle | kontinuigante | kontinuiginte | kontinuigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | kontinuiganto | kontinuiginto | kontinuigonto | |||
| plural | kontinuiganti | kontinuiginti | kontinuigonti | ||||
| adjective passive participle | kontinuigata | kontinuigita | kontinuigota | ||||
| adverbial passive participle | kontinuigate | kontinuigite | kontinuigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | kontinuigato | kontinuigito | kontinuigoto | |||
| plural | kontinuigati | kontinuigiti | kontinuigoti | ||||