kontrasygnata

See also: kontrasygnatą

Polish

Etymology

From kontra- +‎ Latin signātiō.[1][2][3]

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔn.tra.sɘɡˈna.ta/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ata
  • Syllabification: kon‧tra‧syg‧na‧ta

Noun

kontrasygnata f

  1. (law) countersignature (signature made to confirm or endorse another)

Declension

Declension of kontrasygnata
singular plural
nominative kontrasygnata kontrasygnaty
genitive kontrasygnaty kontrasygnat
dative kontrasygnacie kontrasygnatom
accusative kontrasygnatę kontrasygnaty
instrumental kontrasygnatą kontrasygnatami
locative kontrasygnacie kontrasygnatach
vocative kontrasygnato kontrasygnaty
nouns
  • kontrasygnatura
verbs

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “kontrasygnata”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “kontrasygnata”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “kontrasygnata”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.