konungsríki
Icelandic
Etymology
From Old Norse konungríki, from Proto-Germanic *kuningarīkiją. Equivalent to konungur (“king”) + ríki (“realm”). Compare Faroese kongaríki, Norwegian kongerike, Swedish kungarike, Danish kongerige, Dutch koninkrijk, German Königreich.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰɔːnuŋksˌriːcɪ/
Noun
konungsríki n (genitive singular konungsríkis, nominative plural konungsríki)
- kingdom
- Synonyms: konungsdæmi, konungsveldi
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | konungsríki | konungsríkið | konungsríki | konungsríkin |
| accusative | konungsríki | konungsríkið | konungsríki | konungsríkin |
| dative | konungsríki | konungsríkinu | konungsríkjum | konungsríkjunum |
| genitive | konungsríkis | konungsríkisins | konungsríkja | konungsríkjanna |