konurbacja

Polish

Etymology

Borrowed from English conurbation.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.nurˈba.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ko‧nur‧ba‧cja

Noun

konurbacja f

  1. conurbation

Declension

Declension of konurbacja
singular plural
nominative konurbacja konurbacje
genitive konurbacji konurbacji/konurbacyj (archaic)
dative konurbacji konurbacjom
accusative konurbację konurbacje
instrumental konurbacją konurbacjami
locative konurbacji konurbacjach
vocative konurbacjo konurbacje

Derived terms

adjective
  • konurbacyjny

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.