konvinki

Esperanto

Etymology

From Latin convincō (“I refute, prove”).

Pronunciation

  • IPA(key): /konˈvinki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inki
  • Hyphenation: kon‧vin‧ki

Verb

konvinki (present konvinkas, past konvinkis, future konvinkos, conditional konvinkus, volitive konvinku)

  1. (transitive) to convince, persuade
    Synonym: persvadi

Conjugation

Conjugation of konvinki
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konvinkas konvinkis konvinkos
active participle konvinkanta konvinkantaj konvinkinta konvinkintaj konvinkonta konvinkontaj
acc. konvinkantan konvinkantajn konvinkintan konvinkintajn konvinkontan konvinkontajn
passive participle konvinkata konvinkataj konvinkita konvinkitaj konvinkota konvinkotaj
acc. konvinkatan konvinkatajn konvinkitan konvinkitajn konvinkotan konvinkotajn
nominal active participle konvinkanto konvinkantoj konvinkinto konvinkintoj konvinkonto konvinkontoj
acc. konvinkanton konvinkantojn konvinkinton konvinkintojn konvinkonton konvinkontojn
nominal passive participle konvinkato konvinkatoj konvinkito konvinkitoj konvinkoto konvinkotoj
acc. konvinkaton konvinkatojn konvinkiton konvinkitojn konvinkoton konvinkotojn
adverbial active participle konvinkante konvinkinte konvinkonte
adverbial passive participle konvinkate konvinkite konvinkote
infinitive konvinki imperative konvinku conditional konvinkus
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.