konzuljaim
Hungarian
Etymology
konzul + -jaim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkonzujːɒjim]
- Hyphenation: kon‧zul‧ja‧im
Noun
konzuljaim
- first-person singular multiple-possession possessive of konzul
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | konzuljaim |
| accusative | — | konzuljaimat |
| dative | — | konzuljaimnak |
| instrumental | — | konzuljaimmal |
| causal-final | — | konzuljaimért |
| translative | — | konzuljaimmá |
| terminative | — | konzuljaimig |
| essive-formal | — | konzuljaimként |
| essive-modal | — | konzuljaimul |
| inessive | — | konzuljaimban |
| superessive | — | konzuljaimon |
| adessive | — | konzuljaimnál |
| illative | — | konzuljaimba |
| sublative | — | konzuljaimra |
| allative | — | konzuljaimhoz |
| elative | — | konzuljaimból |
| delative | — | konzuljaimról |
| ablative | — | konzuljaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | konzuljaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | konzuljaiméi |