konzulom
Hungarian
Etymology
konzul + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkonzulom]
- Hyphenation: kon‧zu‧lom
Noun
konzulom
- first-person singular single-possession possessive of konzul
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konzulom | — |
| accusative | konzulomat | — |
| dative | konzulomnak | — |
| instrumental | konzulommal | — |
| causal-final | konzulomért | — |
| translative | konzulommá | — |
| terminative | konzulomig | — |
| essive-formal | konzulomként | — |
| essive-modal | konzulomul | — |
| inessive | konzulomban | — |
| superessive | konzulomon | — |
| adessive | konzulomnál | — |
| illative | konzulomba | — |
| sublative | konzulomra | — |
| allative | konzulomhoz | — |
| elative | konzulomból | — |
| delative | konzulomról | — |
| ablative | konzulomtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
konzulomé | — |
| non-attributive possessive – plural |
konzuloméi | — |