koordynacja

Polish

Etymology

Borrowed from English coordination, from Middle French coordination, from Late Latin coōrdinātiōnem, from Latin coordinare.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.ɔr.dɘˈna.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ko‧or‧dy‧na‧cja

Noun

koordynacja f

  1. coordination (act of coordinating, making different people or things work together for a goal or effect)
  2. coordination (ability to coordinate one's senses and physical movements in order to act skillfully)

Declension

Declension of koordynacja
singular plural
nominative koordynacja koordynacje
genitive koordynacji koordynacji/koordynacyj (archaic)
dative koordynacji koordynacjom
accusative koordynację koordynacje
instrumental koordynacją koordynacjami
locative koordynacji koordynacjach
vocative koordynacjo koordynacje

Derived terms

adjective
  • koordynacyjny
nouns
verbs

Further reading

  • koordynacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koordynacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.