koosi

Ingrian

Etymology

Ultimately from Swedish kosa, probably via Finnish kuosi.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkoːsi/, [ˈkoːs̠ʲ]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈkoːsi/, [ˈko̝ːʒ̥i]
  • Rhymes: -oːsʲ, -oːsi
  • Hyphenation: koo‧si

Noun

koosi

  1. design
  2. habit, custom
  3. way, manner; appearance, image
    sil koosiilin that way
    olla minenlee koosiito look like something (literally, “to be into something's appearance”)

Declension

Declension of koosi (type 5/vahti, no gradation)
singular plural
nominative koosi koosit
genitive koosin koosiin, koosiloin
partitive koosia koosija, koosiloja
illative koosii koosii, koosiloihe
inessive koosiis koosiis, koosilois
elative koosist koosiist, koosiloist
allative koosille koosiille, koosiloille
adessive koosiil koosiil, koosiloil
ablative koosilt koosiilt, koosiloilt
translative koosiks koosiiks, koosiloiks
essive koosinna, koosiin koosiinna, koosiloinna, koosiin, koosiloin
exessive1) koosint koosiint, koosiloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms

Derived terms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 204