kopülasyon
Turkish
Etymology
From French copulation.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.py.las.jɔn/
Noun
kopülasyon (definite accusative kopülasyonu, plural kopülasyonlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kopülasyon | kopülasyonlar |
| definite accusative | kopülasyonu | kopülasyonları |
| dative | kopülasyona | kopülasyonlara |
| locative | kopülasyonda | kopülasyonlarda |
| ablative | kopülasyondan | kopülasyonlardan |
| genitive | kopülasyonun | kopülasyonların |