koponyám
Hungarian
Etymology
koponya + -m (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkopoɲaːm]
- Hyphenation: ko‧po‧nyám
Noun
koponyám
- first-person singular single-possession possessive of koponya
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koponyám | — |
| accusative | koponyámat | — |
| dative | koponyámnak | — |
| instrumental | koponyámmal | — |
| causal-final | koponyámért | — |
| translative | koponyámmá | — |
| terminative | koponyámig | — |
| essive-formal | koponyámként | — |
| essive-modal | koponyámul | — |
| inessive | koponyámban | — |
| superessive | koponyámon | — |
| adessive | koponyámnál | — |
| illative | koponyámba | — |
| sublative | koponyámra | — |
| allative | koponyámhoz | — |
| elative | koponyámból | — |
| delative | koponyámról | — |
| ablative | koponyámtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
koponyámé | — |
| non-attributive possessive – plural |
koponyáméi | — |