koregencja

See also: koregencją

Polish

Etymology

Borrowed from French corégence.[1] By surface analysis, ko- +‎ regencja.[2][3] First attested in 1949.[4] Compare Silesian koregyncyjŏ.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.rɛˈɡɛn.t͡sja/
  • Rhymes: -ɛnt͡sja
  • Syllabification: ko‧re‧gen‧cja

Noun

koregencja f (related adjective koregencyjny)

  1. coregency (monarchical position (such as king, queen, emperor, or empress) held by two persons when normally held by only one)

Declension

Declension of koregencja
singular plural
nominative koregencja koregencje
genitive koregencji koregencji/koregencyj (archaic)
dative koregencji koregencjom
accusative koregencję koregencje
instrumental koregencją koregencjami
locative koregencji koregencjach
vocative koregencjo koregencje
nouns
  • koregent
  • koregentka

References

  1. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “koregencja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “koregencja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “koregencja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  4. ^ Roczniki humanistyczne‎[2] (in Polish), Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, 1949, page 48

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.