korzec
See also: Korzec
English
Etymology
Noun
korzec (plural korzecs)
- An old Polish dry measure, a bushel: in the early 19th century, it was 128 litres in Warsaw and 501.116 litres in Kraków.
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *korьcь.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔ.ʐɛt͡s/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔʐɛt͡s
- Syllabification: ko‧rzec
Noun
korzec m inan
- (historical) A dry measure:
- korzec rzymski ― 10.5 litres
- korzec krakowski ― 43.7 litres
- korzec gdański ― 54.7 litres
- korzec wrocławski ― 74.1 litres
- korzec warszawski ― 120.6 litres
- korzec nowopolski ― 128 litres
Declension
Declension of korzec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | korzec | korce |
| genitive | korcu | korców/korcy |
| dative | korcowi | korcom |
| accusative | korzec | korce |
| instrumental | korcem | korcami |
| locative | korcu | korcach |
| vocative | korcu | korce |
Derived terms
adjective
- korcowy
noun