kosmopolityczny

Polish

Etymology

From kosmopolita +‎ -yczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔs.mɔ.pɔ.liˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: kos‧mo‧po‧li‧tycz‧ny

Adjective

kosmopolityczny (not comparable, no derived adverb)

  1. cosmopolitan (composed of people from all over the world)
  2. cosmopolitan (at ease in any part of the world)
  3. (biology) cosmopolitan (growing in many parts of the world; widely distributed)
    Antonym: endemiczny

Declension

Declension of kosmopolityczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kosmopolityczny kosmopolityczna kosmopolityczne kosmopolityczni kosmopolityczne
genitive kosmopolitycznego kosmopolitycznej kosmopolitycznego kosmopolitycznych
dative kosmopolitycznemu kosmopolitycznej kosmopolitycznemu kosmopolitycznym
accusative kosmopolitycznego kosmopolityczny kosmopolityczną kosmopolityczne kosmopolitycznych kosmopolityczne
instrumental kosmopolitycznym kosmopolityczną kosmopolitycznym kosmopolitycznymi
locative kosmopolitycznym kosmopolitycznej kosmopolitycznym kosmopolitycznych
nouns
verbs
  • kosmopolityzować impf
  • skosmopolityzować pf

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.