krýning
Icelandic
Etymology
From krýna (“to crown”) + -ing (“-ing”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰriːniŋk/
Noun
krýning f (genitive singular krýningar, nominative plural krýningar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | krýning | krýningin | krýningar | krýningarnar |
| accusative | krýningu | krýninguna | krýningar | krýningarnar |
| dative | krýningu | krýningunni | krýningum | krýningunum |
| genitive | krýningar | krýningarinnar | krýninga | krýninganna |