kraschlanda
Swedish
Etymology
Compound of krasch + landa. First attested in 1944.
Verb
kraschlanda (present kraschlandar, preterite kraschlandade, supine kraschlandat, imperative kraschlanda)
- to crash land
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kraschlanda | kraschlandas | ||
| supine | kraschlandat | kraschlandats | ||
| imperative | kraschlanda | — | ||
| imper. plural1 | kraschlanden | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | kraschlandar | kraschlandade | kraschlandas | kraschlandades |
| ind. plural1 | kraschlanda | kraschlandade | kraschlandas | kraschlandades |
| subjunctive2 | kraschlande | kraschlandade | kraschlandes | kraschlandades |
| present participle | kraschlandande | |||
| past participle | kraschlandad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.