krawędź

Polish

Etymology

Ultimately from Proto-Slavic *kravati (“to cut”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkra.vɛɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avɛɲt͡ɕ
  • Syllabification: kra‧wędź

Noun

krawędź f

  1. edge (boundary line of a surface)
  2. edge (joining line between two vertices of a polygon)

Declension

Declension of krawędź
singular plural
nominative krawędź krawędzie
genitive krawędzi krawędzi
dative krawędzi krawędziom
accusative krawędź krawędzie
instrumental krawędzią krawędziami
locative krawędzi krawędziach
vocative krawędzi krawędzie

Further reading

  • krawędź in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krawędź in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.