krigsfånge
See also: krigsfange
Swedish
Etymology
krig + -s- + fånge. Attested since 1709.
Noun
krigsfånge c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | krigsfånge | krigsfånges |
| definite | krigsfången | krigsfångens | |
| plural | indefinite | krigsfångar | krigsfångars |
| definite | krigsfångarna | krigsfångarnas |