kristalliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French cristalliser. By surface analysis, kristal +‎ -iseren.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

kristalliseren

  1. (ergative, chemistry) to crystallize

Conjugation

Conjugation of kristalliseren (weak)
infinitive kristalliseren
past singular kristalliseerde
past participle gekristalliseerd
infinitive kristalliseren
gerund kristalliseren n
present tense past tense
1st person singular kristalliseer kristalliseerde
2nd person sing. (jij) kristalliseert, kristalliseer2 kristalliseerde
2nd person sing. (u) kristalliseert kristalliseerde
2nd person sing. (gij) kristalliseert kristalliseerde
3rd person singular kristalliseert kristalliseerde
plural kristalliseren kristalliseerden
subjunctive sing.1 kristallisere kristalliseerde
subjunctive plur.1 kristalliseren kristalliseerden
imperative sing. kristalliseer
imperative plur.1 kristalliseert
participles kristalliserend gekristalliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.