kruci

See also: kručí

Czech

Etymology

Derived from Latin crux.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkrut͡sɪ]
  • Rhymes: -utsɪ

Interjection

kruci

  1. darn
    Synonym: sakra

Further reading

Esperanto

Etymology

From Latin crux.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkrutsi/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kru‧ci

Verb

kruci (present krucas, past krucis, future krucos, conditional krucus, volitive krucu)

  1. to cross.

Conjugation

Conjugation of kruci
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense krucas krucis krucos
active participle krucanta krucantaj krucinta krucintaj kruconta krucontaj
acc. krucantan krucantajn krucintan krucintajn krucontan krucontajn
passive participle krucata krucataj krucita krucitaj krucota krucotaj
acc. krucatan krucatajn krucitan krucitajn krucotan krucotajn
nominal active participle krucanto krucantoj krucinto krucintoj kruconto krucontoj
acc. krucanton krucantojn krucinton krucintojn kruconton krucontojn
nominal passive participle krucato krucatoj krucito krucitoj krucoto krucotoj
acc. krucaton krucatojn kruciton krucitojn krucoton krucotojn
adverbial active participle krucante krucinte kruconte
adverbial passive participle krucate krucite krucote
infinitive kruci imperative krucu conditional krucus

Ido

Noun

kruci

  1. plural of kruco

Old Saxon

Alternative forms

Etymology

From Latin crux.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkruː(t).si/, [ˈkryː(t).si]

Noun

krūci n

  1. cross

Declension

krūci (neuter ja-stem)
singular plural
nominative krūci krūci
accusative krūci krūci
genitive krūcies krūciō
dative krūcie krūcium
instrumental

Descendants

  • Middle Low German: krü̂ze, kruze, krûce, cruece, kruse, cruese, crusse, cryce, crü̂ce, krutze, krü̂z, krus, crues, cruyts
  • Old Frisian: kriōce, kriōse, krūs

References