krunýř
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech krunéř.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkruniːr̝̊]
- Hyphenation: kru‧nýř
Noun
krunýř m inan
Declension
Declension of krunýř (soft masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | krunýř | krunýře |
| genitive | krunýře | krunýřů |
| dative | krunýři | krunýřům |
| accusative | krunýř | krunýře |
| vocative | krunýři | krunýře |
| locative | krunýři | krunýřích |
| instrumental | krunýřem | krunýři |
Derived terms
- krunýřek
Further reading
- “krunýř”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “krunýř”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “krunýř”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025