krzyknąć

Polish

Etymology

From krzyczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʂɘk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: krzyk‧nąć

Verb

krzyknąć pf (imperfective krzyczeć)

  1. (ambitransitive) to shout, to cry

Conjugation

Conjugation of krzyknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krzyknąć
future tense 1st krzyknę krzykniemy
2nd krzykniesz krzykniecie
3rd krzyknie krzykną
impersonal krzyknie się
past tense 1st krzyknąłem,
-(e)m krzyknął 		krzyknęłam,
-(e)m krzyknęła 		krzyknęłom,
-(e)m krzyknęło 		krzyknęliśmy,
-(e)śmy krzyknęli 		krzyknęłyśmy,
-(e)śmy krzyknęły
2nd krzyknąłeś,
-(e)ś krzyknął 		krzyknęłaś,
-(e)ś krzyknęła 		krzyknęłoś,
-(e)ś krzyknęło 		krzyknęliście,
-(e)ście krzyknęli 		krzyknęłyście,
-(e)ście krzyknęły
3rd krzyknął krzyknęła krzyknęło krzyknęli krzyknęły
impersonal krzyknięto
conditional 1st krzyknąłbym,
bym krzyknął 		krzyknęłabym,
bym krzyknęła 		krzyknęłobym,
bym krzyknęło 		krzyknęlibyśmy,
byśmy krzyknęli 		krzyknęłybyśmy,
byśmy krzyknęły
2nd krzyknąłbyś,
byś krzyknął 		krzyknęłabyś,
byś krzyknęła 		krzyknęłobyś,
byś krzyknęło 		krzyknęlibyście,
byście krzyknęli 		krzyknęłybyście,
byście krzyknęły
3rd krzyknąłby,
by krzyknął 		krzyknęłaby,
by krzyknęła 		krzyknęłoby,
by krzyknęło 		krzyknęliby,
by krzyknęli 		krzyknęłyby,
by krzyknęły
impersonal krzyknięto by
imperative 1st niech krzyknę krzyknijmy
2nd krzyknij krzyknijcie
3rd niech krzyknie niech krzykną
anterior adverbial participle krzyknąwszy
verbal noun krzyknięcie

Further reading

  • krzyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzyknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.