krzywdować

From krzywda +‎ -ować.

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /kʂɘvˈdɔ.vat͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /kʂɘvˈdɔ.vat͡ɕ/
  • (Western Lublin) IPA^(key): [kʂɘvˈdɔ.vat͡ɕ]
  • (Eastern Lublin) IPA^(key): [kʂɘvˈdɔ.vat͡ɕ]

krzywdować impf

1. (intransitive, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship, Kielce) to suffer; to experience harm
2. (reflexive with sobie, Far Masovian) to consider oneself wronged

   My nie krzywdujem sobie na słuzbe. ― We do not consider ourselves hurt for service.

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “křywdować sob́e”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 112
• Hieronim Łopaciński (1892) “krzywdować”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 211