kułan

See also: kulan

Polish

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish قولان (kulan, “wild ass”).[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈku.wan/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uwan
  • Syllabification: ku‧łan

Noun

kułan m animal

  1. koulan (Equus hemionus)
    Synonyms: dżigitaj, kułan azjatycki, onager, osioł azjatycki

Declension

Declension of kułan
singular plural
nominative kułan kułany
genitive kułana kułanów
dative kułanowi kułanom
accusative kułana kułany
instrumental kułanem kułanami
locative kułanie kułanach
vocative kułanie kułany

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “kułan”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “kułan”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.