kufa

Inherited from Proto-Bantu *kʊ̀kúa.

• IPA^(key): /ˈku.fá/

kufá

1. infinitive of -fa

kufá class 15

1. dying

   Synonym: kumwálira

2. death

• -loŵa kufá
• kusádziŵa ndi kufá komwe

• Steven Paas (2016) Oxford Chichewa-English/English - Chichewa Dictionary‎^[1], Oxford University Press, page 228

-kufa (infinitive kokufa)

1. alternative form of -kúfa

• IPA^(key): /kufa/

kufa (plural akufa)

1. sheep

   Synonym: ɔsantɩ

Inherited from Proto-Bantu *kʊ̀kúa.

kufa

1. infinitive of -fa.

• kuffa, kupha (Middle Polish)

Inherited from Old Polish kufa, from German Kufe (“vat”).

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ufa
• Syllabification: ku‧fa
• Homophone: Kufa

kufa f

1. (cynology) dog's snout
2. (Far Masovian) synonym of beczka
3. (Far Masovian) synonym of tabakierka

• kufa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kufa in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “KUFA”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kufa”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 112

Inherited from Proto-Bantu *kʊ̀kúa.

• Audio (Kenya):

  (file)

kufa (verbal noun of the ku class)

1. infinitive of -fa

Inherited from Proto-Bantu *kʊ̀kúa.

kûfá class 15

1. infinitive of -fa
2. death

This noun needs an inflection-table template.