kukacaik
Hungarian
Etymology
kukac + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkukɒt͡sɒjik]
- Hyphenation: ku‧ka‧ca‧ik
Noun
kukacaik
- third-person plural multiple-possession possessive of kukac
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | kukacaik |
| accusative | — | kukacaikat |
| dative | — | kukacaiknak |
| instrumental | — | kukacaikkal |
| causal-final | — | kukacaikért |
| translative | — | kukacaikká |
| terminative | — | kukacaikig |
| essive-formal | — | kukacaikként |
| essive-modal | — | kukacaikul |
| inessive | — | kukacaikban |
| superessive | — | kukacaikon |
| adessive | — | kukacaiknál |
| illative | — | kukacaikba |
| sublative | — | kukacaikra |
| allative | — | kukacaikhoz |
| elative | — | kukacaikból |
| delative | — | kukacaikról |
| ablative | — | kukacaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | kukacaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | kukacaikéi |