kulja
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian куль (kulʹ). Doublet of kuli.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkulʲɑ/, [ˈkulʲɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkulʲɑ/, [ˈkulʲɑ]
- Rhymes: -ulʲɑ
- Hyphenation: kul‧ja
Noun
kulja
Declension
| Declension of kulja (type 3/koira, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kulja | kuljat |
| genitive | kuljan | kuljiin |
| partitive | kuljaa | kuljia |
| illative | kuljaa | kuljii |
| inessive | kuljas | kuljis |
| elative | kuljast | kuljist |
| allative | kuljalle | kuljille |
| adessive | kuljal | kuljil |
| ablative | kuljalt | kuljilt |
| translative | kuljaks | kuljiks |
| essive | kuljanna, kuljaan | kuljinna, kuljiin |
| exessive1) | kuljant | kuljint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 215