kunić
See also: kunic
Serbo-Croatian
Etymology
Probably from Venetan cunicio, from Latin cunīculus.
Pronunciation
- IPA(key): /kǔniːt͡ɕ/
- IPA(key): /kǔnit͡ɕ/
- Hyphenation: ku‧nić
Noun
kùnīć m anim (Cyrillic spelling ку̀нӣћ)
- rabbit (mammal)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kùnīć / kùnić | kuníći / kùnići |
genitive | kuníća / kùnića | kuníćā / kȕnīćā |
dative | kuníću / kùniću | kuníćima / kùnićima |
accusative | kuníća / kùnića | kuníće / kùniće |
vocative | kȕnīću / kùniću | kȕnīći / kùnići |
locative | kuníću / kùniću | kuníćima / kùnićima |
instrumental | kuníćem / kùnićem | kuníćima / kùnićima |
Further reading
- “kunić”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025