Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kunþīgaz, equivalent to kunnr (“to know”) + -igr.
Adjective
kunnigr
- known
- versed in magic arts Synonym: fjǫlkunnigr
Declension
Strong declension of kunnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigr
|
kunnig
|
kunnigt
|
| accusative
|
kunnigan
|
kunniga
|
kunnigt
|
| dative
|
kunnigum
|
kunnigri
|
kunnigu
|
| genitive
|
kunnigs
|
kunnigrar
|
kunnigs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigir
|
kunnigar
|
kunnig
|
| accusative
|
kunniga
|
kunnigar
|
kunnig
|
| dative
|
kunnigum
|
kunnigum
|
kunnigum
|
| genitive
|
kunnigra
|
kunnigra
|
kunnigra
|
Weak declension of kunnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigi
|
kunniga
|
kunniga
|
| accusative
|
kunniga
|
kunnigu
|
kunniga
|
| dative
|
kunniga
|
kunnigu
|
kunniga
|
| genitive
|
kunniga
|
kunnigu
|
kunniga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigu
|
kunnigu
|
kunnigu
|
| accusative
|
kunnigu
|
kunnigu
|
kunnigu
|
| dative
|
kunnigum
|
kunnigum
|
kunnigum
|
| genitive
|
kunnigu
|
kunnigu
|
kunnigu
|
Comparative declension of kunnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigri
|
kunnigri
|
kunnigra
|
| accusative
|
kunnigra
|
kunnigri
|
kunnigra
|
| dative
|
kunnigra
|
kunnigri
|
kunnigra
|
| genitive
|
kunnigra
|
kunnigri
|
kunnigra
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kunnigri
|
kunnigri
|
kunnigri
|
| accusative
|
kunnigri
|
kunnigri
|
kunnigri
|
| dative
|
kunnigrum
|
kunnigrum
|
kunnigrum
|
| genitive
|
kunnigri
|
kunnigri
|
kunnigri
|
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kunnigr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive