kuohho
Old High German
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *kōkô.
Noun
kuohho m (diminutive kuohhil)
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | kuohho | kuohhon, kuohhun |
| accusative | kuohhon, kuohhun | kuohhon, kuohhun |
| genitive | kuohhen, kuohhin | kuohhōno |
| dative | kuohhen, kuohhin | kuohhōm, kuohhōn |
Descendants
- Middle High German: kuoche
- Alemannic German: Chueche
- Bavarian: Kuacha, Kuachn
- Central Franconian:
- Eiflerisch: Kooche
- Hunsrik: Kughe
- Luxembourgish: Kuch
- East Central German:
- Erzgebirgisch: Kugn
- Meißnisch: Kuchn
- Osterländisch: Guchn
- Vilamovian: kücha
- East Franconian:
- Lower East Franconian: Kuache, Kuachn
- Southern East Franconian: Kuacha
- Upper East Franconian: Kuchn, Kougn
- German: Kuchen
- Rhine Franconian: Kuche
- Frankfurterisch: [kʰuxə]
- Lorraine Franconian: Küeche
- Pennsylvania German: Kuche
- Yiddish: קוכן (kukhn)