kuran

See also: Kuran and Kur'an

Finnish

Noun

kuran

  1. genitive singular of kura

Anagrams

Sora

Pronunciation

  • IPA(key): /kʊran/

Noun

kuran

  1. shaman

Turkish

Etymology 1

From Proto-Turkic *kïŕ-, *kïrguy, *kïragan.

Noun

kuran

  1. (dialectal) hawk
Synonyms

References

Etymology 2

Verb

kuran

  1. imperfect participle of kurmak