kurbli
Hungarian
Etymology
From German Kurbel (“crank”). Suffixed with -i to resolve the word-final consonant cluster, compare cetli from Bavarian zettl or German Zettel (/ˈt͡sɛtl̩/) etc.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkurbli]
- Hyphenation: kurb‧li
- Rhymes: -li
Noun
kurbli (plural kurblik)
- (historical, dated) crank, starting handle
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kurbli | kurblik |
| accusative | kurblit | kurblikat |
| dative | kurblinak | kurbliknak |
| instrumental | kurblival | kurblikkal |
| causal-final | kurbliért | kurblikért |
| translative | kurblivá | kurblikká |
| terminative | kurbliig | kurblikig |
| essive-formal | kurbliként | kurblikként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kurbliban | kurblikban |
| superessive | kurblin | kurblikon |
| adessive | kurblinál | kurbliknál |
| illative | kurbliba | kurblikba |
| sublative | kurblira | kurblikra |
| allative | kurblihoz | kurblikhoz |
| elative | kurbliból | kurblikból |
| delative | kurbliról | kurblikról |
| ablative | kurblitól | kurbliktól |
| non-attributive possessive – singular |
kurblié | kurbliké |
| non-attributive possessive – plural |
kurbliéi | kurblikéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kurblim | kurblijaim (or kurbliim) |
| 2nd person sing. | kurblid | kurblijaid (or kurbliid) |
| 3rd person sing. | kurblija | kurblijai (or kurblii) |
| 1st person plural | kurblink | kurblijaink (or kurbliink) |
| 2nd person plural | kurblitok | kurblijaitok (or kurbliitok) |
| 3rd person plural | kurblijuk | kurblijaik (or kurbliik) |
Derived terms
- kurbliz
Further reading
- kurbli in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.