kurita
Finnish
Verb
kurita
- inflection of kurittaa:
- present active indicative connegative
- second-person singular present imperative
- second-person singular present active imperative connegative
Kari'na
Pronunciation
- (Venezuela) IPA(key): [kuɺ̢ittʃa]
- (West Suriname) IPA(key): [kuɺ̢iːtʲa]
- (East Suriname) IPA(key): [kuɺ̢iʔca]
Adverb
kurita
- by day
Derived terms
- kuritàne
- kuritànène
References
- Courtz, Hendrik (2008) A Carib grammar and dictionary[1], Toronto: Magoria Books, →ISBN, page 306
- Ahlbrinck, Willem (1931) “kuriťa”, in Encyclopaedie der Karaïben, Amsterdam: Koninklijke Akademie van Wetenschappen, page 250; republished as Willem Ahlbrinck, Doude van Herwijnen, transl., L'Encyclopédie des Caraïbes[2], Paris, 1956, page 245
Malay
Alternative forms
Etymology
From Proto-Malayo-Polynesian *kuʀita, from Proto-Austronesian *guʀiCa. Cognate with Kavalan qlita, Paiwan guritsa, Ilocano kurita, Cebuano kugita, Javanese gurita, Malagasy horita, Fijian kuita, Marshallese kweet.
Noun
kurita (Jawi spelling کوريتا, plural kurita-kurita)
Synonyms
Tagalog
Etymology
From Proto-Malayo-Polynesian *kuʀita, from Proto-Austronesian *guʀiCa. Compare Ilocano kurita, Bikol Central kugita, Cebuano kugita, Maranao kogita, Yakan kuhita', Malay kurita, Malagasy horita, and Javanese ꦒꦸꦫꦶꦠ (gurita). Doublet of kugita and pugita.
Pronunciation
- (Standard Tagalog) IPA(key): /kuˈɾita/ [kʊˈɾiː.t̪ɐ]
- Rhymes: -ita
- Syllabification: ku‧ri‧ta
Noun
kurita (Baybayin spelling ᜃᜓᜇᜒᜆ)
See also
Anagrams
Tetum
Etymology
From Proto-Central-Eastern Malayo-Polynesian *kuʀita, from Proto-Malayo-Polynesian *kuʀita, from Proto-Austronesian *guʀiCa. Cognate with Malay kurita, Cebuano kugita, Fijian kuita, Marshallese kweet.
Noun
kurita
Tok Pisin
Alternative forms
Etymology
Apparently from Malay kurita, reinforced by native urita.
Noun
kurita