kustgebergte

Dutch

Etymology

Compound of kust (coast) +‎ gebergte (mountain range).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʏst.xəˌbɛrx.tə/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kust‧ge‧berg‧te

Noun

kustgebergte n (plural kustgebergten or kustgebergtes)

  1. coastal mountain range